Afgelopen woensdag kwam ik uit kantoor en het eerste wat ik eigenlijk altijd doe is de aby's eten geven. Nou is iets anders ook bijna niet mogelijk want ze vinden allemaal dat ze ontzettend uitgehongerd zijn en dat ze toch echt eerst gevoederd moeten worden. Eem eet zoals gewoonlijk ook lekker waarna hij zijn fameuze rondjes ging rennen. Ineens was dat echter afgelopen en zat hij op diverse plaatsen in plashouding. Op één plekje zag ik zelfs wat bloed erbij dus direct de telefoon gepakt en mijn dierenarts gebeld. Dit zag er namelijk uit als blaasontsteking. Kon direct terecht dus spulletjes ingepakt, Eem in de reisbak en hop in de auto.
Bij de dierenarts aangekomen, is hij helemaal nagekeken. Helaas was zijn blaas door al dat zitten helemaal leeg en konden ze geen urine-check doen maar aangezien ze mij kennen, heeft hij antibiotica gekregen en Metacam. Afgesproken dat ik alsnog urine zou opvangen zodat ze dat nog even extra konden checken op het soort bacterie. Zo gezegd zo gedaan, Eem is niet zo moeilijk. Gistermiddag heeft mijn moeder hem even apart gezet met een kattenbak en speciaal grit. Toen ik thuis kwam, had mijnheer al heel netjes geplast en gepoept dus ik kon eigenlijk direct door naar de dierenarts om zijn urine af te geven. Later op de avond belde de dierenarts en kon me vertellen dat er nog maar kleine sporen van bloed in zijn urine zaten en dat het de goed kant op gaat. Kuur van antibiotica afmaken en een paar daagjes Metacam.
Eem is ondertussen weer gewoon Eem, rennen en vliegen door de kamer. Soms hou je je hart vast als hij zo rent, tenslotte is hij niet meer de jongste. En eten? Tja dat is nog steeds geen probleem. Ben blij dat we er zo ontzettend snel bij waren voordat het een stuk erger is geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten