Luna, alweer 3 weekjes bij ons

Het is vandaag alweer 3 weken dat Luna bij mijn ouders woont en het gaat ontzettend goed.Ze is al aardig ingeburgerd en heeft het ritme in het huis al helemaal te pakken. Het was in het begin een moeizame eter maar nu weet ze helemaal wanneer het etenstijd is en staat madammeke gezellig mee te bedelen tijdens het klaarmaken van de bakjes. Ook weet ze nu waar haar plekje is.

Het enige wat ons is opgevallen aan Luna is dat ze nooit geleerd heeft om te luisteren. Ze heeft volgens ons altijd een beetje haar gang mogen gaan. Als je haar namelijk corrigeert, wordt ze boos. Boos bij Luna is boos mauwen, eventueel blazen of pootje optillen om een tik te geven. Dat is natuurlijk niet de bedoeling want er zijn wel regels in huis waar ze zich aan moeten houden. Bijvoorbeeld als je aan het eten bent, horen ze niet in de pannen te gaan snuffelen op tafel of je bord uitgebreid te gaan bekijken. 

We zijn nu dus bezig met een cursus gehoorzame huisaby voor Luna. Want als mensen denken dat je een aby niet moet opvoeden, dan hebben ze het mis. Dan krijg je juist dit soort verwende wezentjes en dat wil je niet. Al mijn aby's zijn netjes opgevoed en als ze iets willen doen wat niet mag, hoef ik ze alleen maar te waarschuwen. Soms zijn ze wel eens Oost Indisch doof zoals Puk gisteravond. Ze mocht niet in de kast waar onze televisie ontvangen staat, kan namelijk niet tegen al die haren. Volgens mij heeft Martien het wel twintig keer gezegd, iedere keer zagen we haar weer sniekie naar de kast sluipen. Ze had toch zoiets van de aanhouder wint....................

Eem ziek

Afgelopen woensdag kwam ik uit kantoor en het eerste wat ik eigenlijk altijd doe is de aby's eten geven. Nou is iets anders ook bijna niet mogelijk want ze vinden allemaal dat ze ontzettend uitgehongerd zijn en dat ze toch echt eerst gevoederd moeten worden. Eem eet zoals gewoonlijk ook lekker waarna hij zijn fameuze rondjes ging rennen. Ineens was dat echter afgelopen en zat hij op diverse plaatsen in plashouding. Op één plekje zag ik zelfs wat bloed erbij dus direct de telefoon gepakt en mijn dierenarts gebeld. Dit zag er namelijk uit als blaasontsteking. Kon direct terecht dus spulletjes ingepakt, Eem in de reisbak en hop in de auto.

Bij de dierenarts aangekomen, is hij helemaal nagekeken. Helaas was zijn blaas door al dat zitten helemaal leeg en konden ze geen urine-check doen maar aangezien ze mij kennen, heeft hij antibiotica gekregen en Metacam. Afgesproken dat ik alsnog urine zou opvangen zodat ze dat nog even extra konden checken op het soort bacterie. Zo gezegd zo gedaan, Eem is niet zo moeilijk. Gistermiddag heeft mijn moeder hem even apart gezet met een kattenbak en speciaal grit. Toen ik thuis kwam, had mijnheer al heel netjes geplast en gepoept dus ik kon eigenlijk direct door naar de dierenarts om zijn urine af te geven. Later op de avond belde de dierenarts en kon me vertellen dat er nog maar kleine sporen van bloed in zijn urine zaten en dat het de goed kant op gaat. Kuur van antibiotica afmaken en een paar daagjes Metacam.

Eem is ondertussen weer gewoon Eem, rennen en vliegen door de kamer. Soms hou je je hart vast als hij zo rent, tenslotte is hij niet meer de jongste. En eten? Tja dat is nog steeds geen probleem. Ben blij dat we er zo ontzettend snel bij waren voordat het een stuk erger is geworden.