zaterdag 26 februari 2011

opruimen

Het is weer weekend en het huis is weer helemaal aan kant. Martien was weg, hardlopen dus ik heb samen met de aby's het huis gedaan. Vièra heeft me uitstekend geholpen met het verschonen van het bed. Wat is er niet leuker om onder het matras te kruipen, het dekbed aan te vallen en heel hard de slaapkamer in en uit te rennen.

De deur naar de (afgezette) tuin had ik ook opengezet, stroom weer op de draden. Ze hebben allemaal een frisse neus gehaald en heerlijk met hun vieze pootjes het net schoongemaakte huis betreden. Mmmm toch niet zo'n handige actie van mij vooral nu het telkens wat miezert. De deur staat by the way nog steeds open maar het enige wat ik zie, zijn aby's die zich heerlijk op de kachel hebben gedeponeerd. Eem is de stoerste, die ligt in de slaapkamer bij de buitendeur. Zo pak je toch nog je frisse neus en kun je heerlijk slapen. Dit doet de man altijd hoor ook al is het hartje zomer. Eem vind het heerlijk om in de deuropening te liggen, lekker briesje om z'n oren maar toch een lekker plekje binnen.

Vanmiddag gaan we even naar de stad, denk dat ik dan direct maar even kijk of ze een nieuw krabpaaltje hebben. Ze hebben hier één grote maar ook een klein paaltje en tja die ziet er niet meer uit. Ze doen altijd braaf hun nagels daarop scherpen.

donderdag 24 februari 2011

thuiskomen

We zijn alweer bijna een weekje thuis en ik merk vooral aan Yana dat ze zo ontzettend blij is dat wij (voornamelijk ik) weer thuis zijn. De hele week is het mijn schaduw als ik thuis ben. Ze volgt me overal, van de keuken tot de slaapkamer en zelfs naar het toilet. Het is wel heel schattig om te zien dat ze je gemist heeft.

Thuiskomen doe ik tegenwoordig met een heel setje aby's in de vensterbank. Ze weten nl. hoe laat we thuiskomen want altijd zitten ze in de vensterbank vol spanning te wachten. Tja ze vinden dat ze zwaar te kort komen qua eten, vooral Eem dus dan moet je wel goed in de gaten houden of de hand die je voet thuiskomt.

Gisteren was mijn vriend net iets eerder maar ook die auto wordt reeds herkent. Ik weet niet hoe ze het doen maar een fout maken ze nooit. Als we soms een weekendje weg zijn, worden ze gevoerd door mijn zus en ze hebben dan precies door dat zij zorgt voor het eten.

Toen ik nog bij mijn ouders woonde en ik kwam met mijn auto thuis,wisten mijn ouders dat allang. De katten waren al druk aan het rondrennen door de kamer omdat ik er aan kwam en dan was de auto nog niet in de straat.

Het blijft ontzettend fascinerend dat ze toch op een of andere manier weten wanneer je eraan komt. En natuurlijk is het ontzettend leuk om zo'n warm welkom te krijgen.

zondag 20 februari 2011

Vakantie

Het was even rustig op de blog maar we waren er allemaal even een weekje tussenuit. De aby's naar mijn zus en wij lekker naar Oostenrijk. Gisteren zijn we weer thuisgekomen en vandaag is alles weer herenigd.

De kleintjes zijn alweer 2 weekjes uit huis en we horen alleen maar leuke berichten. We hadden natuurlijk niets anders verwacht want ze hadden ons hart allang verovert maar ook hun nieuwe personeel is al helemaal dol op de kleine pukken. Harstikke leuk om te horen dat ze het allemaal zo ontzettend goed doen en totaal geen last hebben gehad van een terugslag of wat dan ook.

Yana vond het prompt nodig om krols te worden toen haar pukken weg waren en tja ook Vièra deed gezellig met haar mee. Leuk voor mijn zus die direct twee van die blerrende dames in huis had. Vanna vond het op een gegeven moment ook niet leuk meer en heeft Vièra even flink de waarheid vertelt. Tja Vièra is als ze krols is, niet de leukste dame. Ze heeft nl. last van het stalken van een van de anderen, lees dat degene zwaar de pineut is daar ze degene maar blijft lastigvallen en volgen met haar gepruttel en gebrabbel. Uiteindelijk om iedereen de rust te gunnen, zijn Yana en Vièra in ons huis gezet en Eem & Vanna bij haar gebleven. Vandaag zijn dus Vanna en Eem weer thuisgekomen en geen vuiltje aan de lucht. Nou zijn de dames ook weer helemaal uitgeprutteld dus......

We zetten Vièra dan ook maar even op de pil tot medio mei, dan kan ze er dan weer vanaf waarnaar ze medio juli gedekt mag gaan worden. We zijn ondertussen druk aan het rondkijken geweest en hebben een leuke knul voor haar gevonden. Als het goed is, kunnen we een toverballennestje krijgen, ben benieuwd.....
Zou wel heel uniek zijn want vaak komt het niet voor en tot nu toe is het bij ons ook nog niet gelukt.

Van de week gaan we ook maar weer eens een afspraak maken om de hele bende weer te laten enten. De dames zijn nl. allemaal aan de beurt maar ook Verdi, de grote broer van Vièra die bij mijn ouders woont, mag gezellig mee. Nou ja gezellig, ik denk dat het een auto vol met blerrende en zingende aby's zal zijn maar ach het hoort er nu eenmaal bij dat ze één keer per jaar voor hun enting naar de dierenarts gaan.