Het was eindelijk zover, Puk en Eem mochten mee naar de dierenarts. Puk voor haar snaptest en Eem voor zijn jaarlijkse prik en apk-keuring.

Puk was natuurlijk weer zoals Puk altijd is, als ik iets niet wil, dan wil ik het niet. Madam werkte dan ook niet mee met het prikken. Door de spanning in haar nek, lag haar bloedvat verder naar achter en was ze niet te prikken. Na een tijdje proberen door de dierenarts, was Puk er helemaal klaar mee en besloot niet meer mee te werken. Wat een draakje is het dan :-) Uiteindelijk hebben we toch maar besloten om haar een roesje te geven om het prettiger voor haar te maken. Pff wat een gedoe voor een paar druppeltjes bloed maar uiteindelijk is alles gelukt en is Puk helemaal klaar voor het nest. Nu maar wachten totdat madammeke krols wordt. De tweede krolsheid mag ze dan naar haar vriendje.

Naast Puk hadden we dus ook Eem bij. Die was weer zoals altijd zijn charmante ik. Wat een kerel is het toch. Vroeger vond hij het verschrikkelijk bij de dierenarts en klonk er alleen maar veel gegrom en gebrom. Tegenwoordig is hij ouder en wijzer en is hij heel relaxt. Lief knorrend en kopjes geven, staat hij op de tafel bij de dierenarts. Die zei al had ik altijd maar dit soort patiënten. Ach hij moest een weten hoe deze man vroeger was :-) Hij heeft weer netjes zijn prikje gehad en de dierenarts was heel tevreden met hem. Zelfs qua gewicht vond hij hem goed. Mmm en ik hem maar proberen toch nog wat extra vlees op de botjes te krijgen.