zaterdag 3 januari 2015

Ziekjes

Kleine C-Jay heeft een entreactie,  het mannetje is een beetje lemming, lees geen zin in eten, gewoon lekker slapen.  Heerlijk hoe hij zich gedraagt,  echt drama jochie.  De andere twee hebben nergens last van alhoewel ze wel meer slapen dan normaal.  Voor ons betekent dat een heel rustig huis, dat zijn wel al weken niet gewend.  Morgen zal t wel weer gedaan zijn met de rust en kunnen we weer genieten van de oevenloze energie van de baby's.

vrijdag 2 januari 2015

Tweede enting

Vandaag was het weer zover, een bezoekje aan de dierenarts met de baby's voor hun tweede prikje en check. De grote bench weer van zolder afgehaald en alvast op het bed neergezet. De baby's vonden dat helemaal fantastisch want wat is leuker om in zo'n bench te spelen, erom heen te rennen etc. 
Puk was hem ondertussen gesmeerd en had zich heel stil bovenin de krabpaal geïnstalleerd, ze weet altijd wel wat er op het programma staat als de bench tevoorschijn komt. Maar helaas voor Puk, ze kan niet ontsnappen en mocht toch ook echt even mee ter ondersteuning van de kids. Daarnaast kan ze weer wat meer vertrouwen opbouwen met het naar de dierenarts gaan want de laatste keer met het bloedprikken was niet prettig voor haar.

De baby's zijn allemaal weer helemaal goedgekeurd en hebben hun tweede prikje gehad. Casimir heeft wel nog een bobbeltje van de eerste enting, een kleine entreactie maar de dierenarts heeft even gekeken en zei dat het vanzelf weer wegtrekt. Gewoon even goed in de gaten houden.

Thuis gekomen moesten ze natuurlijk weer druk aan het spelen, helpt goed als je lekker het huis wil schoonmaken. Vooral een net gedweilde vloer is erg leuk om overheen te rennen zodat je lekker gaat glijden. Dat jij daardoor weer allerlei strepen op de vloer krijgt, ach dat is een bijkomstigheid, doet de pret niet drukken.

Chanel kreeg ook nog even bezoek van haar toekomstig personeel, madammeke liet zich weer van haar charmante kant zien. Het is ook echt een dametje, heerlijk gewoon. Ook Puk vond het erg gezellig, tja een hoofdmassage, die is natuurlijk niet te versmaden. Tot slot kwam ook Yana even langslopen, voelde zich een beetje achtergesteld in aandacht. 

Nu ligt alles weer in diepe rust te slapen, tja dat krijg je als je de hele dag zo ontzettend druk bent geweest met rondrennen.

dinsdag 30 december 2014

Oma Vanna

Drie weken geleden is Vanna oma geworden en van wat voor een kleinkind, een meisje en nog in dezelfde kleur als haar oma, fawn. Het werd dan nu ook echt tijd om eens op kraamvisite te gaan bij dochter Indy en kleindochter Ultima.

Wat een ontzettende wijsneus is het toch zeg, heerlijk gewoon om te zien en tja dat fawn blijft bij mij echt een van DE kleuren. Het is voor Indy haar laatste nestje en hierna gaat ze lekker met pensioen dus haar eigenaren waren heel blij dat ze hun een lief klein meisje heeft gegeven.

Direct ook even de lover van Puk een knuffel gegeven, heb een zwak voor deze mooie blauwe man die ons samen met Puk 3 hele lieve baby's heeft gegeven.

En natuurlijk ook wat foto's van Vanna's kleindochter:







maandag 29 december 2014

kerstdagen

De kerstdagen zijn weer voorbij en ook ons weekje vrij. Het was in één woord genieten om de hele dag thuis te zijn en vooral te kunnen genieten van al onze aby's inclusief onze 3 baby's. Wat een oeverloze energie hebben die zeg. De hele dag lekker spelen en ravotten met elkaar of met hun moeder. Ook oma Yana vindt het steeds leuker worden en oom Eem trekt ook met regelmaat een sprintje door de kamer achtervolgd door 3 kleine baby's die dit wel heel spannend vinden.

Alleen Vanna vindt de baby's maar helemaal niets en houdt van haar rust. Die heeft ze lekker in de keuken want daar komen de baby's niet zo vaak. Zeker niet spannend genoeg. De slaapkamer is meer in trek want daar hebben we tijdelijk de krabpaal gezet omdat we in het begin niet wilden dat de baby's al helemaal hoog en droog gingen zitten en dan met een karatesprong naar beneden kukelen. We hebben daar hele slechte ervaringen mee dus nu mogen ze pas op de krabpaal als ze een stukje groter zijn.

We gaan nu wel heel goed merken dat ze groter aan het worden zijn en dat ook het afscheid dichterbij gaat komen. Het worden nu echte baldadige baby's, druk druk en nog eens druk maar daarnaast ook zo ontzettend lief. Vanochtend had ik Casimir op mijn arm en spinnen de kleine man, pfff ga het straks zo ontzettend missen maar weet dat ze ook een heel goed forever huisje krijgen.