Vandaag exact zijn Luna, Levi en Luigi twee weken oud en goh wat gaat het toch snel met hun ontwikkeling. Iedere dag ontwikkelen ze meer en meer. Levi was gisteren wat opstandig naar mamma Yana, hij was begonnen met een gevecht tegen zijn mamma. Nou ja op deze leeftijd is vechten gewoon op je ruggetje liggen en beetje met je poten in de lucht bewegen maar hij deed wel ontzettend zijn best.
Sinds gisteren is ook het laatste oogje van Luna open, ze heeft toch twee dagen met een half oogje de wereld in gekeken maar dat is dus nu verleden tijd. Vanochtend zat hij weer een beetje dicht dus ik dacht even wat water koken en dan laten afkoelen en dan het oogje voorzichting schoonmaken maar ja hoor het oogje wat weer helemaal open. Heeft ze me nu in de maling genomen??? Zou makkelijk kunnen want vind haar een echt dametje ook al is ze nog zo klein. Tja en Luigi, die is gewoon groot en heel relaxed. Vanochtend was het zoals altijd weer tijd om alles te wegen en ja hoor Luigi ligt nog steeds op kop. Makkelijk met het uit elkaar houden van de mannen maar moet toch leren om ze qua uiterlijk uit elkaar te houden. Vanochtend even goed gekeken en ja je ziet dat Levi iets lichter in het koppie is dan Luigi Ook het zwart is bij Luigi wat meer maar voor hoelang? Ze verschillen echt per paar dagen, de oortjes gaan nu ook wat meer rechtop staan, het worden echte poesjes. Heerlijk gewoon, elke dag is het weer genieten.

Nieuwe liefde

We hebben een nieuw setje in huis, Eem en Pukkie. De laatste tijd is Eem veel in het gezelschap van Puk zodat ze niet alleen zit en tja daar bloeien toch speciale vriendschappen op. Eem lag eergisteren heerlijk te slapen met Puk in het mandje in de keuken en we vonden het zo sneu dat we ze daar heerlijk hebben laten liggen . Dat hebben we wel geweten hoor, Eem dacht rond een uurtje of 2 's nachts dat het allemaal heel gezellig was en dat hij helemaal in was in een knuffelpartij. Lees bij Eem dat hij al trappelend, luid spinnend
op ons bed stond en daarbij ook nog zijn liefde voor ons wilde bezegelen met een lovebite. Een lovebit betekend liefkozend bijten in je neus of bij in geval bij Eem waar dan ook.

We waarderen heel erg deze affectie maar om deze tijd, uh even niet. Vol liefde heeft Martien hem de huiskamer maar in geduwd zodat wij samen met Puk weer verder konden gaan slapen. Puk vindt het allemaal wel goed, heerlijk bij ons slapen. Tegenwoordig is het niet alleen mijn hoofdkussen waar ze ligt, nee ze vindt het helemaal leuk om zich tussen ons in te bivakkeren.

Dan natuurlijk nog even wat nieuws over de kleine hummels, Levi, Luna en Luigi. Ze groeien als kool en bijna allemaal kijken ze de wereld in. Alleen Luna kijkt nog met anderhalf oogje rond maar de kerels hebben hun oogjes helemaal open. Ook het gewicht neem iedere dag nog steeds flink toe en lopen? Dat gaat echt steeds beter, je ziet dat ze druk bezig zijn met rondhobbelen door de werpkist, achterpootjes netjes onder hun lijfje houden en staartje kaarsrecht omhoog als evenwichtsantenne.

Iedere dag weet ik ze en neem ik natuurlijk even de gelegenheid om ze te knuffelen. Mams vindt het helemaal goed als ik ze maar laag hou zodat ze ze kan zien. Ach ik heb daar geen probleem mee als ik ze maar een knuffeltje kan geven nietwaar? Dadelijk is het weer tijd om moeders weer wat eten toe te stoppen. Vandaag is namelijk een lading voer binnengekomen en tot nu toe bevalt het alle aby's heel erg goed. Eem heeft sinds tijden weer zijn lievelingssnoepjes, die is nu niet meer weg te slaan uit de keuken. Nou ja op dit moment ligt hij heerlijk op de krabpaal, ondertussen Puk van zijn lijf houdend want die gaat altijd een plank eronder zitten en dan lekker lopen pesten. Vanna is even op de slaapkamer opgesloten want de problemen tussen Puk en Vanna zijn nog niet opgelost maar ik heb er vertrouwen in dat dat wel weer goed gaat komen, gewoon met rust en tijd en natuurlijk de dames duidelijk vertellen dat ze zich niet zo moeten aanstellen.

PUK

Vandaag was het dan eindelijk tijd om Puk weer eens toe te laten in de huiskamer. We hebben Eem al geïntroduceerd bij haar en dat gaat harstikke goed dus nu stap twee. Vanna maar even in de keuken gezet want we kennen Vanna al langer dan vandaag en soms kan het zo'n truuske zijn. Ze heeft nl het talent om zich zo te gedragen dat een ander daarop reageert, best wel uniek zo'n talent maar ook best wel lastig.

Vanna dus veilig en wel in de keuken en het was tijd om de deuren te openen. Yana vond het toppie om weer eens naar de gang te kunnen lopen en ook Eem had zoiets van hè hè geen dichte deur. Onze aby's hebben namelijk iets tegen een dichte deur. Ze denken dan altijd dat er wat is want een deur hoort niet dicht te zitten. Tja de laatste week hebben we alleen maar dichte deuren gehad. Net zo'n blijspel van tv, ene deur dicht en de ander weer open. Voorzichtig naar binnen en weer voorzichtig eruit.

Pukkie kwam voorzichtig de huiskamer in geslopen. Ze is altijd heel melodramatisch daarin, loopt heel voorzichtig sluipend door de kamer. Daar reageert natuurlijk een ander altijd op want die denk weer wat is er nu weer aan de hand, waarom doe jij dit? Yana kwam heel lief Puk begroeten, niets meer te merken van dat ze Puk een week geleden flink op haar nummer heeft gezet. Puk zag op haar beurt weer de kist met hummels en tja de adoratie hiervoor is nog niet weg.

Ze mag van ons echter niet meer in de kist, even kijken en dan hup weer weg daar. We willen haar niet meer de kans geven om wederom door te slaan in haar adoratie voor de kleintjes. Ze laat zich heel goed wegsturen alleen moet je het wel in de gaten houden. Tja dat doen we natuurlijk ook want om nog een keer tussen twee vechtende katten in te moeten springen, mmm liever niet. Yana lag heel lief bij de hummels en was wel alert maar geen gegrom of geblaas, puur alert en beschermend richting haar kids.

Puk heeft een uurtje rond mogen lopen en nu zit ze gezellig bij mij op schoot achter de laptop. Ze heeft er weinig van dat ze apart zit want aandacht krijgt ze volop. Eem laten we ook steeds vaker bij haar, morgen als het weer tijd is om te werken, mag hij ook de hele dag bij Puk. Zit ze niet zo alleen en kan ze hem gaan pesten. Vanochtend gingen ze alweer rennend achter elkaar aan. Morgenavond gaan we Puk weer een uurtje in de huiskamer laten en zo bouwen we het allemaal weer langzaam op en hebben we straks een huis vol met vredelievende aby's