Zielige aby's

Onze aby's zijn niet blij. En waarom? Heel simpel ze mogen met dit mooie weer niet naar buiten. Ze zijn bezig met de dakkapellen van ons appartementencomplex op te knappen en er staat sinds gisterochtend een steiger in onze tuin. Omdat deze wel erg dicht bij de kliko's staat en ik onze aby's er wel toe in staat zie om op de steigers te gaan klimmen, hebben ze huisarrest. Met een Puk die momenteel krols is, niet echt super maar ja het kan even niet anders. Hopelijk zijn ze volgende week dinsdag klaar en gaan de steigers weer uit de tuin. Ook weer een voordeel voor onze huisoppas die tijdens onze vakantie in het huis zit. Hebben ze geen last van steigers in de tuin en hoeven ze de katten ook niet binnen te houden. We overleven het wel en misschien wel beter om met dit warme weer de deuren allemaal dicht te houden. 

Planning??

En dan vindt Puk het nodig om zich vooral niet aan onze planning te houden, lees dat madam sinds deze week krols is. Normaal is dat toch zo'n 4-6 weken nadat je stopt met de pil maar bij Puk dus niet. Die is nu heerlijk krols :-( Bij Puk altijd een vervelende gebeurtenis want madammeke vindt het nodig om soms te sproeien, lees dat ik nu de hele tijd als ik thuis ben, de boel af struin om te kijken of er niet ergens is geplast. En dan hebben ze natuurlijk sinds vandaag nog een steiger in onze tuin geparkeerd. Tja eerst maar eens kijken of er een mogelijkheid is voor de aby's om erop te klimmen want anders zijn ze toch echt tot binnen veroordeeld. Wil het risico niet lopen dat ze er ineens vandoor gaan via de steiger.

Eem is ondertussen ingepland voor zijn enting en niercheck. Volgende week vrijdag mag hij samen met Luna naar de dierenarts. Luna voor haar controle na de operatie en Eem dus om te kijken hoe het met zijn nierfunctie gaat. Denk persoonlijk aardig goed, van de week had hij mij tuk. Martien was vroeg uit zijn werk en had ze dus al eten gegeven. Moest toen nog even naar de garage. Ik niet gezien en bij thuiskomst hup die aby's een hapje eten gegeven. En het ging er bij allemaal in als koek. Hadden ze dus mooi twee keer een maaltijd achter elkaar op, stelletje apen.

Met Luna gaat het ondertussen zo ontzettend goed. De wond is al heel mooi aan het genezen, super werk door onze dierenarts. Ze weet ook ontzettend goed mijn ouders om haar pootje te draaien. De morgen is haar knuffelmoment, lees dat ze met haar pootje loopt te tikken van hé hier ben ik en ik wil een bolletje en een knuffel. Zo ontzettend lief.....

Nieuw huisgenootje Petje

Zoals ik al in een eerdere blog aangaf, is Petje momenteel helemaal alleen nadat Sallie de HTK is verhuisd omdat ze Petje maar eng vond. Daarop nog meer gaan rondkijken en mailen of er ergens een aby-kitten beschikbaar waarvan de ouders netjes getest zijn en die ook nog beschikbaar is. Het was heel lastig want het is niet echt tijd voor nestjes en zijn er nestjes in de planning dan is er vaak een wachtlijst aanwezig en moet je maar net geluk hebben dat je erbij zit zogezegd. Via een bevriende fokker kreeg ik door dat ze een uitzetpoesje had welke net een nestje had. Ze wist alleen niet of dit kitten nog beschikbaar was omdat het gezin misschien het kitten zelf wel wilden houden. Afgelopen zondagavond kwam het verlossende woord. Het kitten bleek geen kater maar poes te zijn en ze is beschikbaar. Voorwaarde is wel dat ze er een keertje een nestje mee gaan fokken zodat de fokker van moederpoes weer wat terug heeft uit deze lijn. Nou dat was natuurlijk geen probleem, tenslotte was het de bedoeling om met April ook te gaan fokken maar ja dat is allemaal anders gelopen. Petje zal nog heel even geduld moeten hebben maar over 10 weken krijgt ze er een maatje bij.

Luna & Puk

Afgelopen vrijdag was het voor Luna zover, ze mocht naar de dierenarts om gesteriliseerd te worden. Om een uurtje of 9 mochten we haar brengen. We hebben haar lekker in haar eigen bench laten zitten, ook omdat dat voor haar vertrouwder is en makkelijker is om haar me te nemen naar de behandelkamer waar ze klaargemaakt moet worden voor de operatie. Aan het begin van de middag werden we gebeld door de dierenarts, de operatie was goed verlopen wel was het een wat zwaardere operatie geworden dan van te voren gedacht. Het bleek dat ze een gesloten baarmoederontsteking had. Dat verklaard voor ons dat ze soms wat humeurig kon zijn, ze zal zich niet altijd toppie gevoeld hebben. Voor de rest was er niets te merken, gewoon eten, rennen, spelen etc. Gelukkig hebben we een super dierenarts die heel goed kan opereren en die heeft weer een mooi staaltje werk afgeleverd. We mochten haar het einde van de middag weer ophalen. Thuis hebben we haar even lekker boven apart van de rest gezet, en daar zagen we al zo'n ontzettend verschil. Ze was heel knuffie en vriendelijk. En dat is niet meer gestopt. De wond heelt heel mooi want Luna zit er totaal niet aan. Al met al is het super verlopen en hebben mijn ouders nu helemaal een schat van een blauwe meid erbij.

Ook stond deze dag de snaptest voor Puk op het programma. We zijn eenmalig naar een andere dierenarts gegaan waar we ze ook altijd PL laten testen omdat onze eigen dierenarts daar geen ervaring mee heeft. Ze hadden bij het testen van Britt aangegeven dat ze de uitdaging van Puk wel aan wilden gaan. Tja Puk is namelijk met bloedprikken niet makkelijk. Zo gezegd zo gedaan. Puk had het natuurlijk direct door dat er wat stond te gebeuren en stond met een opgewonden staartje op de behandeltafel. Toen de assistente haar wilde gaan vastpakken, zat ze te gnappen waarmee ze wilde zeggen, "dat gaan we toch echt niet doen" Om meer ellende te voorkomen, kreeg ze een snuitbandje om. Het lijkt heel zielig maar voor alle partijen toch het veiligste. Ze kreeg een soort toetje over haar snoet heen waardoor ze niets zag (worden ze rustiger van) en ook niet kan bijten. Herrie maken kun je natuurlijk wel en dat deed ze dan ook vol verve. Pfff wat een herrie komt er uit dat lijfje zeg. Eerst in de hals maar de aders zijn daar zo lastig te vinden dat ze het toch maar gewoon uit het pootje hebben gedaan. De klus was toen heel snel geklaard en Puk mocht weer in de bench. Even wachten op de uitslag, die was natuurlijk goed, alle papieren invullen en weer lekker naar huis.

Thuis aangekomen heeft ze bij Eem even haar beklacht gedaan, Eem gaf haar maar een grote lebber over haar kop. Tja het is ook een meid ook. Ach ze nam mij niets kwalijk, we hebben gewoon weer lekker met z'n allen in de tuin in de zon gelegen.