De dag na

Het is de dag na het verschrikkelijke nieuws over onze kanjer, Eem. Het is nog allemaal zo onwerkelijk vooral als ik hem rond zie lopen, rennen, zeuren, meiden pesten etc. maar toch hebben de beelden het duidelijk gemaakt. Gistermiddag ben ik direct bij mijn dierenarts medicijnen gaan halen, antibiotica had ik nog voor twee dagen maar de metacam niet. Vanaf vandaag zit hij dus ook op de pijnstillers, benieuwd of we daar ook een verschil in merken. 

Ondertussen ben ik ook bezig om te kijken of hij die extra voedingssupplementen kan krijgen waarmee bij sommige gevallen toch goede resultaten te verkrijgen zijn. Wil hem daar ook op zetten om hem nog beter te kunnen ondersteunen en voor de rest gaan we gewoon heerlijk genieten van ze. 

Deze morgen weer lekker ons ritueel gedaan, het knuffelen van al onze 4 aby's. Ze staan altijd vol ongeduld op de aanrecht te wachten en dan krijgen ze allemaal een hele dikke knuffel. Dat is altijd een heerlijk moment, mijn kanjers. 

Ondertussen vordert de zwangerschap van Puk ook gestaag, ze krijgt al een klein buikje. Zo benieuwd wat het gaat worden. Zou het heerlijk vinden als er fawnies en blauw in zitten, mijn favoriete kleuren alhoewel sorrel en wildkleur ook niet verkeerd is maar ja mijn liefde voor fawn en blauw blijft.

Slecht nieuws

Vandaag was het the Day voor Eem. We hadden de afspraak staan bij vetct voor de ct scan bij Eem. De arts was heel vriendelijk en legde ons de hele procedure uit. Hij zou onder een roesje gaan, de  scan wordt gemaakt en afhankelijk van wat ze zien, eventueel direct geopereerd.  Tijdsduur ongeveer twee uur, we kregen een bon van een brasserie in Rhenen zodat we daar ff wat konden eten. Als er nieuws was dan zouden ze bellen.

Wij naar Rhenen om een hapje te eten en precies aan het einde toen we net het stadje in wilden gaan, werden we gebeld.  Hij lag uit te slapen en we konden komen.  Wij snel die kant op. Eem was al aardig wakker alleen nog wat dizzy door de soort narcose,  speciaal voor katten met nierproblemen.  De arts liet ons de beelden zien en mijn vermoeden bevestigd,  kanker.  Niet behandelbaar.

Je wereld stort in, je vermoed het maar nu ook bevestigd.  Eem heeft nog geen last in die zin dat hij niets laat merken maar het is best heavy.  De tumor groeit naar buiten.  We gaan hem nu antibiotica blijven geven zodat infecties geen kans hebben.  Ook krijgt hij pijnstillers zodat hij geen pijn heeft.  Voor de rest is het afwachten hoe/wat etc. We weten niet hoe snel de tumor groeit,  wanneer hij echt last gaat krijgen.  De tijd moet het gaan leren en tot die tijd gaan we genieten van onze knul.  Wel ga ik die extra kruiden geven. Baat het niet, schaadt t niet.

Emotioneel is het moeilijk en zo tweedelig,  puk draagt leven in zich en Eem de dood. Ik weet dat het leven zo kan zijn maar leuk?  Nee totaal niet.

Een traan en een lach

Wat kan het soms zo tweedelig zijn. Puk is in blijde verwachting, een en al blijheid en vreugde, hoeveel kleintjes zal ze krijgen en zit daar ons kleine meisje bij?

Aan de andere kant de zorgen om onze kanjer Eem. Hoezo zorgen? Afgelopen woensdag zijn we met hem naar de dierenarts geweest. Hij had aan een kant een verstopt neusje waar ook wat snot uitkwam. Geen vuil snot maar wel snot. Dus toch maar even langs de dierenarts en die was niet zo positief. Meestal is het geen goed teken als een kat aan een kant verstopt zit. Het vermoeden is dan vaak een tumor in de neus. We hebben antibiotica meegekregen en we moesten het even aanzien. Tja en dan gaat het bij mij malen. Hoe kan dit nou, hij is nog zo goed, dit kan toch niet waar zijn? Donderdagavond zat hij wat te proesten en had hij ook een beetje bloed erbij. Ik was er zeker van, we gaan een CT Scan maken, kijken wat er exact aan de hand is. Dus vrijdagochtend mijn dierenarts gebeld om een afspraak in te plannen. A.s. donderdagochtend kunnen we terecht bij VetCT in Lienden. Niet echt om de hoek maar voor Eem hebben we alles over. 

Aan Eem merken we ondertussen helemaal niets behalve dat één neusgat dicht zit, lees er geen lucht uit komt. Hij is blij, happy, druk met de meiden pesten en gewoon ontzettend knuffie. Nou pak ik hem ook regelmatig bij me om even lekker te knuffelen, Mijnheer kan het wel waarderen.

Donderdag wordt in ieder geval een hele spannende dag. Ik bid zo op goed nieuws dat het een kies is die dwars zit of iets anders maar alsjeblieft geen tumor.