Wat kan het soms zo tweedelig zijn. Puk is in blijde verwachting, een en al blijheid en vreugde, hoeveel kleintjes zal ze krijgen en zit daar ons kleine meisje bij?
Aan de andere kant de zorgen om onze kanjer Eem. Hoezo zorgen? Afgelopen woensdag zijn we met hem naar de dierenarts geweest. Hij had aan een kant een verstopt neusje waar ook wat snot uitkwam. Geen vuil snot maar wel snot. Dus toch maar even langs de dierenarts en die was niet zo positief. Meestal is het geen goed teken als een kat aan een kant verstopt zit. Het vermoeden is dan vaak een tumor in de neus. We hebben antibiotica meegekregen en we moesten het even aanzien. Tja en dan gaat het bij mij malen. Hoe kan dit nou, hij is nog zo goed, dit kan toch niet waar zijn? Donderdagavond zat hij wat te proesten en had hij ook een beetje bloed erbij. Ik was er zeker van, we gaan een CT Scan maken, kijken wat er exact aan de hand is. Dus vrijdagochtend mijn dierenarts gebeld om een afspraak in te plannen. A.s. donderdagochtend kunnen we terecht bij VetCT in Lienden. Niet echt om de hoek maar voor Eem hebben we alles over.
Aan Eem merken we ondertussen helemaal niets behalve dat één neusgat dicht zit, lees er geen lucht uit komt. Hij is blij, happy, druk met de meiden pesten en gewoon ontzettend knuffie. Nou pak ik hem ook regelmatig bij me om even lekker te knuffelen, Mijnheer kan het wel waarderen.
Donderdag wordt in ieder geval een hele spannende dag. Ik bid zo op goed nieuws dat het een kies is die dwars zit of iets anders maar alsjeblieft geen tumor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten