Kwakkelende Eem

Het is de laatste twee dagen wat kwakkelen met Eem. De eerste dag was hij echt niet lekker, leek er weer helemaal op dat hij weer zijn welbekende buikpijn had. Maar even aan de gang gegaan met het speciaal voer voor zieke en herstellende dieren. Dat is een poeder welke aangelengd moet worden met water tot een papje. Dat ging er hartstikke goed in. Toch blijft hij wel met regelmaat spugen. We zien ook dat hij een klein stapje achteruit is gegaan maar hij blijft nog steeds happy, om eten zeuren en natuurlijk goed slapen. We checken met regelmaat of hij nog genoeg lucht krijgt. Vanochtend heb ik hem ook lekker een klein beetje ander voer gegeven, nou dat vond hij helemaal toppie. Hij wordt denk ik dat dieetvoer ook een beetje zat. Ach soms smokkelen moet kunnen, voor zijn nieren ben ik niet meer zo bang, zijn tumor is meer verontrustend. Het maakt me verdrietig wetende dat ik niet meer de jaren van Eem kan genieten die ik voor ogen had maar op een gegeven moment dat verschrikkelijke besluit moet nemen in zijn belang. Pfff hoop dat het nog even duurt.

Stoute Dunja

Sinds gisteren hebben we voor de kleintjes een stukje afgezet voor de werpkist. Kleine Dunja vond het er tijd voor. Ik had Puk eten gegeven, de baby's gewogen en was uit de huiskamer gelopen naar de andere aby's. Even kijken of ze daar allemaal al klaar waren met eten en om de kattenbak te scheppen. Bij terugkomst in de huiskamer zag ik ineens Dunja voor de werpkist op de dekentjes zitten. Deze heb ik hier altijd liggen als extra isolatie en mocht een kleine baby besluiten om uit de werpkist te gaan dat ze niet op de koude vloer terecht komen.

Mmm dan is het wel even improviseren hoor , even snel het e.e.a. gepakt om een klein stukje af te zetten zodat de baby's zelfstandig de werpkist in en uit kunnen lopen in het omheinde stukje. Mijn moeder daarna even een berichtje gestuurd of ze even tussentijds kon gaan kijken of alles oké was. Is nooit tegen dovemansoren gezegd, want niets is schattiger om naar die kleintjes te gaan kijken.

Alles helemaal oké, Puk ook helemaal blij met de extra ruimte voor haar baby's. Ja ja Puk en ik zijn op elkaar ingespeeld. Weet precies wat madam prettig vind en wil voor haar baby's en tja dat doen wij dan ook qua ruimte. Bij thuiskomst lag Puk gezellig met de baby's in het voorste deel dus buiten de werpkist. Vanmorgen lag alles weer in de kist totdat ik ze gewogen had, toen vond Dunja het weer helemaal leuk om in het voorste stuk te lopen en vooral met haar eigenwijze koppie naar mij te zitten kijken. De mannen waren druk aan het spelen in de werpkist, nou ja spelen. Ze zijn aan het leren spelen lees met de pootjes in het rond meppen, lekker ongecontroleerd.  Dit weekend ga ik weer eens foto's maken met mijn gewone camera en wordt het weer eens tijd voor foto's op de weblog.

Ondeugend

De kleintjes beginnen steeds drukker te worden, met regelmaat doen ze een rondje werpkist. Sinds een paar dagen zie ik Dunja al vol interesse uit de kist kijken en ja hoor gisteravond bedacht de kleine madam dat het tijd was om ook eens over de spreekwoordelijke schutting te gaan kijken. Voordat ik het wist hing ze over de rand heen om toch maar even de grote buitenwereld te bekijken. Heb haar maar even uit de werpkist gehaald en ervoor gezet.  Nou dat vond madam nog niet eens zo slecht, ze ging al aardig aan de wandel. Heb voor de zekerheid de ingang wat verstevigd zodat ze er niet uit kunnen en ga dit weekend maar eens rustig een stukje voor de werpkist afzetten zodat ze kleintjes als ze willen naar buiten kunnen. Benieuwd wanneer de mannen het tijd vinden worden om ook de buitenwereld te gaan verkennen, tot nu toe zit Vincy wel te kijken en Dante die vind het allemaal wel best. Lig lekker denkt hij.