Fototijd

Onze gedistingeerde kerel 

Ff buikje op de foto

Mijn lunchbakjes bewaakster Puk

Van alles

Gelukkig voelde onze Eem zich weer het mannetje toen wij gisteren thuiskwamen. Helaas was ik wel zo onverstandig om hem zijn gewone hoeveelheid eten te geven, lees alles uit gespuugd, natuurlijk precies over ons beddengoed. Kon direct de wasmachine weer volop aan het werk zetten. Daarna maar rustig kleine hoeveelheden gegeven en dat ging ontzettend goed. Behalve zijn laatste maaltijd, toen zat hij helemaal vol, had hij echt geen trek meer. Ik balen want daar zat nog een beetje medicatie in. Nou dan maar het tabletje zo in zijn bek. Vanochtend zagen we nergens iets liggen dus zou het dan zijn dat we toch een modus voor hem hebben gevonden? Ik hoop het zo want spugen is niet leuk voor hem.

Yana doet het weer helemaal lekker, geen last meer van jeuk dus haar staart is alweer mooi van kleur, geen geïrriteerde plek meer zichtbaar. Verwacht dat ze nu geen last meer gaat krijgen en ze weer helemaal kan herstellen. Lekker als je direct merkt dat medicatie helpt. Nou had de dierenarts ook gezegd dat hij wel verwachte dat het snel zou opknappen.

Dan ons zwangere Pukje, door alle hectiek met Eem hebben we het hier weinig over maar het meisje begint alweer op te schieten. Rond 15 oktober is ze uitgerekend. Van de week zag ik aan één kant twee bobbels zitten, mmm daar zitten zeker twee baby's. Aan de andere kan i.i.g. één bobbel dus vermoed dat madam er gewoon weer 4 heeft. Ze zit weer ontzettend goed in haar vel, vreet als een bootwerken en past heel netjes op mijn broodtrommel als deze klaar staat op de aanrecht. 

Wordt ook weer eens tijd om wat foto's te posten. Nu nog even gewoon die ik gemaakt heb op de mobiel maar volgende week vrijdag krijgen de aby's bezoek. Een mede-somaby liefhebber komt langs en ze gaat mijn kanjers op de foto zetten. Ben ontzettend benieuwd hoe het gaat en hoe de aby's het vinden. Ze kunnen ontzettend eigenwijs zijn, Puk heeft wel eens speciaal bezoek gehad voor haar maar Puk had andere plannen, ging gewoon liggen slapen in de zon en liet het bezoek het bezoek.

Dierenartstijd voor Yana

Gisteravond zijn we met Yana naar de dierenarts geweest. Ze heeft ontzettende jeuk, lijkt erop alsof ze een allergie aanval heeft. Zo zielig voor onze meid dus maar even een afspraak ingepland. Kon ik direct ook even met de dierenarts overleggen over Eem. Die spuugt namelijk iedere nacht. Yana kreeg van de dierenarts een anti-jeuk prik die 4 weken werkt en dan moet het leed aardig geleden zijn. Ze zat wel aardig onder, overal toch kleine plekjes die wijzen op een allergische reactie op iets. We moeten al snel resultaat merken doordat alle plekken rustiger gaan worden. Enige bijwerking, Yaantje zal meer willen eten. Tja we zijn het gewend van Puk dus nu twee van die hongerige apen.

Ook even uitgebreid over Eem gesproken. We gaan zijn medicijnen iets anders verdelen, hij krijgt nu twee keer per dag medicatie tegen de misselijkheid maar die gaan we opvoeren naar 3 keer per dag. Zo'n tabletje werkt namelijk maar 8 uur en omdat hij om 18.00u zijn eten krijgt, redt hij net de nacht niet door. We gaan nu een extra avondhap invoeren rond half 11/11 uur met medicijnen zodat hij de nacht goed door kan komen. 

Gisterenavond was hij alleen niet in zijn hum en ook vanochtend niet echt. Wil niet echt eten, hopelijk is het weer zo'n tijdelijke dip die we van hem kennen en is hij vanavond weer het mannetje anders ga ik me toch een beetje zorgen maken.

We moeten hem goed in de gaten houden en vooral of hij wel blijft ademen door zijn ene neusgat, raakt deze ook dicht dan is het einde verhaal. De dierenarts heeft uitgelegd dat katten wel kunnen ademen door hun bek maar dat het vooral met slapen een probleem gaat worden. Een kat heeft zijn bek dicht met slapen dus dan zou hij bij een dichte neus eigenlijk niet meer rustig kunnen slapen en de hele tijd wakker schrikken omdat hij denkt dat hij stikt. Dat willen we echt niet voor Eem en dus houden we hem goed in de gaten. Het zijn veel zorgen over de knul maar we willen niet dat hij gaat lijden. Dat heeft hij niet verdient dus duimen maar dat hij vanmiddag als we weer thuiskomen lekker staat te tetteren voor zijn eten.

Wat een aap is die Eem toch, de supplementen waren binnen maar Eem weigert om één van de twee te eten. Het is gebaseerd op vis en tja mijnheer eet dat dus niet. Ik wil hem ook niet teveel dwingen vooral omdat ik al de antibiotica moet geven. We geven dus alleen de kruiden voor een beter immuniteit en kijken of dit helpt/werkt. 

Voor de rest doet de knul het lekker, hij rent, speelt, pest nog steeds de meiden en ziet er prachtig uit. We genieten dus volop van ons ventje die met de dag verwender wordt door al die aandacht. Nu krijgt de rest natuurlijk ook genoeg aandacht maar Eem probeert dat soms wel eens te voorkomen door de meiden weg te jagen.

Puk hoeft hij niet weg te jagen want die is veel in de keuken te vinden. Ze is zwanger en heeft dus alleen maar trek. Afgelopen vrijdag heeft ze zelfs de kippennekjes gejat die op de aanrecht lagen om te ontdooien. Heb nog nooit wat hoeven weg te leggen bij hun dus dit was een openbaring voor mij. Ze heeft ze volgens mij allemaal zelf op geknaagd. Lag in ieder geval lekker uit te buiken op het bed dan ik niet anders kan bedenken dat zij de dader is geweest.