Verdrietig

Afgelopen zondag was een dag met een traan. We kregen slecht bericht van een onze kittens, April uit het eerste nestje van Puk is overleden. Ze was een paar weken daarvoor opgenomen geweest met een hele zeldzame ziekte en hiervoor behandeld. Of de behandeling geslaagd was, was moest de komende tijd moest uitwijzen. Ze was in ieder geval op de goede weg maar ineens kwam die terugslag en was ze binnen no time overleden.

We zijn hier heel verdrietig over net zoals haar baasjes die alles op alles hebben gezet waarvoor ons grote respect. Menig mens zou het opgegeven hebben maar dat is bij hun nooit opgekomen. En ze ging ook steeds beter en dan ineens. De wereld is soms niet eerlijk.

Slimme Eem

Eem had Martien dit weekend toch echt mooi tuk. Ik had 's avonds een skype overleg en had me hiervoor even in de keuken verschanst. Dan heb ik niet zo'n last van de tv en kan ik in alle rust skypen. Op een gegeven moment begon Eem er tussendoor te mauwen want tja het was toch echt tijd voor zijn extra hapje eten. Een zakje met voer gepakt en hem gevoerd. Was zoals altijd weer schoon op. De slimmerd ging daarna ook nog even bij Martien in de huiskamer lopen rommelen en die dacht o ja hij moet nog zijn hapje eten hebben. Martien komt dus de keuken in, pakt voer en wil Eem weer wat geven. Uhh zeg ik tegen hem, hij heeft al gehad hoor. Eem dacht ondertussen van shit mislukt. De aap bleef daarna nog verder bedelen om eten en heeft Martien hem nog maar wat gegeven. Mijnheer heeft zich die avond dus voorzien van 2 zakjes extra eten i.p.v. 1 zakje extra. Ja ja het is ook echt een dondersteen die iedereen in de maling neemt. We moeten echt goed aan elkaar vragen of ze al wat gehad hebben want de aby's? Die kun je niet vertrouwen.