Zijn gangetje

Het is alweer bijna twee weken geleden dat de jongens zijn verhuisd en wat zijn ze al goed gesetteld. Het zijn echt Jut en Jul die samen de boel daar onveilig maken met hun charmante verschijningen. Heerlijk voor ons om te horen dat ze het zo ontzettend goed doen. Over een paar weekjes gaan we nog een keertje kijken en direct hun stambomen brengen. Was een foutje in geslopen dus die moesten even opnieuw gemaakt worden.

Ook Dunja heeft haar draai in ons dameshuishouden helemaal gevonden. Het is dan ook een heerlijk meisje die precies weet hoe ze je om haar pootje moet draaien. Hele verhalen vertelt de meid iedere dag. Het begint 's morgens al als Martien opstaat. De rest weet dat ze beter kunnen blijven liggen, eten komt toch pas als ik opsta maar Dunja vindt het alleen maar gezellig. Enige minpuntje is dat ze nog wel eens in zijn benen wil springen om zo omhoog te klimmen. Kom bijna niet bij als ik hem heel serieus tegen Dunja hoor zeggen dat ze dat niet mag doen hoor en dat dat pijnlijk is. Tja daar denkt die meid echt niet bij na hoor, die wil gewoon bij je op de schouder zitten.

Eten doet ze ook nog steeds als een bootwerker. Tussen de middag gaat mijn moeder haar nog steeds voeren. Ook die maaltijd gaat er nog in als koek. We zijn ook begonnen met de kippennekjes, voor haar wel in kleine stukjes zodat ze goed kan wennen aan het kauwen maar gaat ontzettend goed. Ze is er dol op. Gelukkig kunnen we mooi op deze manier het gebit verzorgen. Tanden poetsen is toch niet iets wat ik snel bij mijn aby's voor elkaar krijg, dit is daarnaast veel natuurlijker dan tanden poetsen. 

Gisteren hadden we ook wederom een mijlpaal. We hadden wat via internet besteld en dat was (natuurlijk) in een nogal ruime verpakking binnen gekomen. Dit vonden de aby's met Dunja voorop wel erg interessant. Dunja liep om de doos heen te huppelen en Vanna ging zowaar met kontje in de lucht wiebelend op Dunja zitten wachten. Mmm ben benieuwd hoelang het duurt voordat ze samen gaan spelen. Voor Vanna een heel erg dapper want meestal is ze nogal een mopperkontje. Zal misschien wel schelen dat Dunja van papa het e.e.a. qua karakter heeft meegekregen. En de overgroot oma van Dunja's vader is de zus van Vanna. Dus echt familie! Dunja heeft dan ook echt karaktertrekjes van papa's kant. 

Jaarlijkse uitje

Afgelopen vrijdag was het weer tijd voor het jaarlijkse uitje van bijna de hele bende. Bij ons mocht kleine Dunja alleen thuisblijven. Bij mijn ouders was het Luna die niet mee hoefde. De rest mocht dus wel gezellig mee richting de dierenarts voor hun jaarlijkse check en natuurlijk enting.

We gingen met de auto van mijn ouders, daar passen ze allemaal zeker in. Verdi en Britt vinden vervoersbakjes altijd mega interessant dus die zaten er zo in. Hop in de auto en richting ons huis om de drie dames Vanna, Yana en Puk op te halen. Ik was al zo slim geweest om de bakjes klaar te zetten in de keuken want deze dames snappen heel goed wat er gaat gebeuren en zijn dan ook nergens meer te bekennen.

Op deze manier had ik ze eigenlijk zo veilig opgeborgen. Kleine Dunja met wat eten in de huiskamer gezet, voordat je het weet wandelt ze zo mee de voordeur uit en dat willen we niet. Scheelt wel dat we een portiek hebben en ze dus niet direct buiten op straat staat maar toch. 

Alles in de auto gezet, netjes in de autogordels en hop richting de dierenarts. 

Britt was als eerste aan de beurt, netjes op gewicht, gebitje in orde en hup prikje erin. Dat vond madammeke maar niets, dus even goed vasthouden want ik zag al een gnappertje. Hierna was Puk aan de beurt. Die was iets aan de zware kant, tja ze at altijd lekker mee met de kids dus te licht is ze niet. Nu dus weer op rantsoen om weer netjes op gewicht te komen. Haar achterpoten zien er mooi uit dus toch maar weer proberen om te zalfen met Vetaderm. Heeft toch de voorkeur van de dierenarts. Hierna was Verdi aan de beurt, dit keer wat hij niets een zo mopperig, viel reuze mee. Hij was ook iets aan de zware kant dus ook hij moet iets op rantsoen. Vanna en Yana waren allebei helemaal goed, tja het gebit van Vanna is niet top maar brokken eten is lastig bij haar ivm het snel verstopt raken. Voor de rest was hij uitermate tevreden over ze. Zagen er allemaal goed uit. 

Tijd om weer naar huis te gaan. Dunja zat al op de uitkijk en kon weer verenigd worden met de dames. Volgens mij had Luna bij mijn ouders daar minder last van maar ja die heeft een deel van haar leven niet met andere katten gewoond en Dunja is altijd bij haar mama geweest.