vrijdag 6 februari 2015

Jaarlijkse apk

Afgelopen vrijdag was het weer tijd voor de jaarlijkse visite aan de dierenarts.  Eem mocht lekker thuis blijven,  die heeft een ander schema en hoeft pas eind mei/begin juni. Verdi en Britt daarentegen mochten wel mee dus toch nog een volle auto.

Eerst Verdi en Britt in de auto en hop door naar mij om de dames op te halen.  Dit keer de benches klaar gezet in de slaapkamer zodat het niet teveel opviel. Hierdoor hadden we ze redelijk snel te pakken.  Ook hun de auto in en na alles goed in de gordels te hebben vastgesnoerd gingen we onderweg.

Bij de dierenarts aangekomen mochten we direct doorlopen, de behandelkamer in. Als eerste mocht Vanna, alles goed, zelfs haar gebit ziet er nog aardig uit. Gelukkig maar want vanwege haar darmen eet ze weinig brok.

Daarna was puk aan de beurt. Ze is nog steeds bang bij de dierenarts na het bloedprikken.  Ook zij was goed, pootje zag er nog een klein beetje onrustig uit dus nog heel even door met de anti-jeuk medicatie.

Na Puk mocht haar dochter Britt,  direct kon je zien dat die echt weer een stuk groter is dan haar moeder.  Britt vond het allemaal heel erg spannend,  ze willen kon geen moment stil staan dus wegen ging wat lastig.

Nu was Yana aan de beurt.  Yana vindt het helemaal niets en bevriest zogezegd.  Beweegt helemaal niet, lekker makkelijk controleren. Even extra laten luisteren omdat ze soms ineens hoest maar alles klinkt helemaal goed. Gelukkig maar.

Tot slot Verdi ons brombeertje,  hij was dan wel de enige heer in het gezelschap maar ook het bangste van allemaal. De dierenarts is gelukkig heel relaxed en zo is ook Verdi even helemaal nagekeken.  Zijn darmen voelden wat verdikt dus even in de gaten houden of hij geen last heeft. 

Al met al is alles weer goedgekeurd en kunnen ze er weer een jaartje tegen.

maandag 2 februari 2015

Alles gaat lekker zijn gangetje. Puk haar pootje ziet er prachtig uit, haartjes komen alweer terug dus de anti-jeuk medicatie heeft zijn werk goed gedaan. Mijn meid ziet er weer helemaal prachtig uit. Ze is ondertussen lekker ondeugend, echt een klein aapje. Afgelopen weekend is ze zelfs samen met Yana even in de tuin geweest. Op de vlonder was wat minder want daar lag nog sneeuw en dat is natuurlijk koud aan je pootjes. Daarna was het tijd om samen met mij het bed te verschonen, ze is daar ook zo'n goede hulp bij, not. Hangt aan de lakens, rent, springt en doet gek maar zo ontzettend gezellig.

Ondertussen viert Vanna's verslaving aan de Beesies weer hoogtij dagen. Overal in huis liggen die dingen. Maakt niet uit, overal ligt er ineens eentje. Martien was dit weekend niet zo lekker, nou dan helpt een Beesie wel, tenminste vanuit Vanna's oogpunt. Zelfs toen ik ze in het mandje had gelegd omdat ik ging dweilen, moesten ze er weer uit. Hop met een plof liggen ze weer op de grond. Valt me mee dat ze nog niet uit de drinkfontein van haar moeten drinken.

Yana is ondertussen ons luie Yaantje, heerlijk op de kachel hangen. Heel even naar buiten maar dan hop snel in een sneltreinvaart weer op de kachel want het is toch best koud buiten.  En tja Eem die is alleen maar bezig met eten, eten en nog eens eten. Maakt hem niet uit wat hij te eten krijgt wat in zijn geval met zijn nierdieet wel heel makkelijk is. Hij doet het ontzettend goed en is nog maar sporadisch misselijk dus denk dat die kruiden echt werken.