Afgelopen vrijdag was het weer tijd voor Eem zijn jaarlijkse APK keuring en enting. Daarnaast hadden we ook extra tijd ingepland voor een bloedonderzoek om te kijken hoe het met zijn nieren staat. Luna mocht mee voor de nacontrole van de operatie.
Eem was als eerste aan de beurt, als eerste bloedprikken. Gelukkig is de knul niet zo lastig als Puk, hij is zo ontzettend makkelijk met het prikken. Het was dan ook zo gebeurd en was het tijd voor zijn enting. Ook nog even naar alles gekeken en geluisterd en natuurlijk ook even op de weegschaal. De knul is aangekomen, ja ja hij weegt 3,8 kg. Helemaal blij dat hij is aangekomen vooral omdat hij vroeger altijd 4 kg. woog en ik dat een heel mooi gewicht voor hem vond. De uitslag van het bloed hebben we 's avonds gekregen. Urea bedraagt 16,3 , Crea 137 en glucose 6. Alleen zijn Urea is dus te hoog. Dat was de vorige keer ook het geval alleen is het nu verder gestegen. Vandaag probeer ik een plasje op te vangen bij de knul, lees dat hij om half 3 apart wordt gezet door mijn moeder met eten en een kattenbak die gevuld is met speciaal grit. Hopelijk heeft hij dan als ik thuiskom wat gedaan. Een hogere Urea betekend namelijk dat hij teveel eiwittenverlies via de nieren heeft. Hier is met medicatie wat aan te doen, dat heb ik al uitgezocht maar eerst moet zijn urine nog even gecheckt worden. Hoe het hier staat met het eiwitverlies en dan even overleggen wat we exact gaan doen maar ik wil zelf wel op medicatie over om de Urea naar beneden te halen, bijwerking kan zijn dat de Crea iets omhoog gaat maar daar zit nog genoeg ruimte in. Hij is nu heel ruim binnen de grenzen.
Luna was na Eem aan de beurt en wat is die veranderd zeg. De assistente zei het ook al, ze komt al veel liever over in de bench. De wond zag er keurig uit en natuurlijk ook even op de weegschaal. Ook Luna is netjes aangekomen. Haar vacht ziet er ook al een stuk beter uit. Ze mag weer alles doen, deed ze al hoor want een aby rustig houden? Vergeet het maar, dat is bijna onbegonnen werk moet ik zeggen. Ze mocht alleen de eerste dagen niet naar buiten i.v.m. de wond maar daarna was het gewoon weer alles als vanouds.
