Aftellen

Het aftellen is nu echt begonnen, zaterdag gaan we de jongens naar hun nieuwe huisje brengen. Pfff dit is altijd een heel heftig moment moet ik zeggen en bij deze jongens helemaal. Ze zijn zo ontzettend goed in het knuffelen en schoot liggen. Gisteravond lagen de jongens weer lekker op schoot, natuurlijk half op de laptop want die geeft een heerlijke warmte af. Dunja was op mijn benen gaan liggen. 

Puk is ondertussen niet meer mopperig op de kids, ze was zeker boos dat ze zomaar een dagje weg waren gegaan. Nou weet zeker dat madam het niet leuk had gevonden om mee te gaan, daarvoor ken ik haar toch echt te goed.

Straks heeft ze alleen de kleine Dunja nog maar die is al druk bezig om zichzelf helemaal op de kaart te zetten. Met Vanna gaat het ook verbazend goed, nou heeft Dunja een beetje de trekjes van Vanna dus denk dat dat wel scheelt. Dunja is geen pestkop zoals haar moeder. Met oma Yaantje spelen is ook top, de jongens doen dat ook met regelmaat en Yaantje? Die vind het heerlijk.

Pfff wat gaan we dat straks toch ontzettend missen. De jongens krijgen een super huisje, dat is zeker maar ja wij zullen die lieve knuffels echt gaan missen. Nog even twee dagen vol genieten voordat ze uitvliegen.

Showtime

Afgelopen zondag was het dan zover, de show in Houten met de kids. De dag ervoor alles klaargezet, eten en drinken voor ze, kooiplastic zodat niemand aan ze kan zitten, speeltjes, kattenbakje etc.etc. Het was een hele tas geworden met spullen voor de kids. Zelf heb ik nooit zoveel nodig, wat eten en drinken en dan ben je er eigenlijk wel. 

's Morgens op tijd opgestaan zodat we op tijd richting Houten konden. De kids houden duidelijk niet van autorijden, een heel concert naast me. Daar aangekomen eerst door de veterinaire keuring. Ze waren allemaal (natuurlijk) goedgekeurd. Tja ze zijn netjes geënt en ze zijn beregezond moet ik zeggen. Snel op zoek naar onze kooi om deze in te richten zodat ze lekker uit de vervoersbench konden. Hun papa en familie was er ook al, zaten vlak voor ons bij de veterinaire keuring.

We waren redelijk snel geïnstalleerd en toen kon het wachten beginnen. Gelukkig worden nestklassen snel gekeurd en zo ook nu, waren als een van de eerste in de keurruimte. De keurmeester was helemaal weg van het nest, een mooi homogeen nest. Lees dat ze allemaal op elkaar lijken en er niet eentje bij zit die heel anders is. Voor de rest mooi schoon, dus geen streepjes etc. en ook de profieltjes zien er goed uit. Het was toen even wachten want het andere nest moest gekeurd worden. Dit was een nest wat minder op elkaar leek, twee op papa en twee op mama. Tot onze verbazing alleen koos de keurmeester toch voor het andere nest, heel apart want zonder partijdig te willen zijn, hadden ze op basis van de criteria die gelden bij de nestklasse moeten winnen. Nou was de keurmeester er wel een die bekend staat om vooral niet de beste en mooiste te pakken, tja dat maakten we nu aan de lijve mee. Ondanks dat ben ik apetrots op de bende van 3, ze hebben het toppie gedaan.

Dunja mocht een tijdje later voor haar individuele keuring. Ze vond het allemaal wel erg spannend, beetje trillen, beetje spinnen. De keurmeester vond haar een mooi poesje natuurlijk moet ze nog verder ontwikkelen maar ze ziet er wel heel goed uit. 

Nu was het even klaar met keuren voor de kids en gewoon lekker de dag verder doorkomen. Ze hebben heel veel aanspraak gehad bij de kooi. Tja ze gedroegen zich ook voorbeeldig. Op een gegeven moment lagen ze allemaal heerlijk te slapen, zo vermoeiend spelen en mooi zijn. Aan het eind van de middag mocht kleine Dunja nog een keertje terug voor de BIS verkiezing. Ach ze was echt de kleinste van haar klasse 3-6 maanden. Wederom had het meisje het super gedaan, van mijn eigen keurmeester een punt gehad, een punt ging naar nummer twee en de derde kreeg 2 punten en was de winnaar. Maar oh wat was ik trots op haar, zo kranig gehouden met haar 15 weekjes!

Om een uurtje of 6 konden we inpakken en lekker naar huis. Direct natuurlijk keten want tja je hebt best wel wat energie over na zo'n dagje. Ik heb ondertussen Vanna even moeten behandelen, ze had helaas weer een dwarsligger in haar darmen. Haar toch maar een klysma gegeven en die deed binnen een paar minuten zijn werk en was de dwarsligger opgelost en kon ze weer even goed naar de bak. Zo fijn dat deze methode zo goed werkt bij haar. Niet dat ze het leuk vindt maar achteraf zie je toch wel de opluchting op haar koppie.

Puk was ondertussen lekker chagie, ze had zeker gedacht dat de kids het huis uit waren gegaan en hop daar waren ze weer. Ze is helemaal niet meer met ze bezig, is er echt een beetje klaar mee. Jammer voor haar, de boys gaan zaterdag pas naar hun nieuwe huisje, kunnen wij nog even een weekje van ze genieten en ook kijken of ze niet een virusje hebben opgelopen op de show. Heb Puk maar wat destress gegeven en dat werkt, ze is weer wat relaxter, tja die hormoontjes rommelen natuurlijk door haar lijfje. 

We laten nu overdag gewoon alles open, kan iedereen lekker heen waar hij heen wil gaan en dat werkt goed. Moet tenslotte straks ook als de boys weg zijn, dan gaat toch alles weer dag en nacht bij elkaar. Gaan we weer in het normale ritme komen maar denk er nog maar niet teveel aan. Ga mijn boys straks ontzettend missen, vooral Danté heeft een heel speciaal plekje. Hoop in de toekomst zo'n knul voor mezelf te krijgen want dat we in de toekomst ooit een kereltje erbij willen dat is zeker. Is beter voor de groep om een knul erbij te hebben, niet als open kater maar gewoon als een lekkere je weet wel kater.