dinsdag 2 februari 2016

Verhuisd

Afgelopen zaterdag hebben Martien en ik de jongens weggebracht naar hun nieuwe huisje in het Noorden van het land. Ik ben lekker vroeg opgestaan zodat de jongens nog even lekker konden eten en vooral uitbuiken voordat ze de auto in moesten. Je hebt katten die het niet lekker vinden om met volle maag de auto in te moeten en dan dus misselijk worden. Dat wilde ik voorkomen dus maar lekker op tijd eruit. Daarna was het tijd om de boys in de bench te doen en daar gingen we. We hadden een rit van 2 uur voor de boeg. Danté vond het maar helemaal niets en heeft de hele weg lopen jammeren. Vincy is wat relaxer en was er lekker bij gaan liggen. 

Rond een uurtje of elf waren we op de plaats van bestemming en mochten ze eruit om de huiskamer te verkennen. Dat deden ze dan ook direct, helemaal geen buikschuivers, nee gewoon hop even de hele boel verkennen. Het was wel even schrikken toen er buiten op straat een kat liep, dat zijn ze bij ons niet echt gewend. Voor lopen bijna geen katten en al helemaal geen harige witte ragdoll. Na een kwartiertje waren de gemoederen hierom weer gedaald en gingen ze verder met verkennen maar ook met spelen.

Na een heerlijke kop soep, (smaakte goed die snert) zijn we uiteindelijk weer richting huis vertrokken. De jongens lagen te slapen, moe van alle indrukken in de auto en natuurlijk in het nieuwe huis. We kregen onderweg naar huis al de eerste foto's doorgestuurd en nog steeds ontvangen we met regelmaat foto's via de app. Ook zijn de jongens te volgen op Instagram en hebben ze een eigen fotoalbum op Dropbox. De berichten tot nu toe zijn ook super, ze doen wat ze bij ons ook altijd deden, heel druk spelen om daarna weer een paar uurtjes in ruste te zijn. Geeft ons een fijn gevoel en maakt het wat makkelijker om deze hele speciale jongens los te laten.

Bij ons thuis is het nu wel een stukje rustiger. De jongens waren altijd de rauwdouwers in huis, lees druk aan het rennen en spelen, achter elkaar aan. Al hun speelgoed vloog het huis door, in hun enthousiasme. Dunja deed altijd gezellig mee maar soms hoorde een gepiep, vond madammeke het toch een beetje te hard worden.

Ze speelt nu samen met haar moeder en oma. Vanna houdt niet van spelen met andere, spelen doe je alleen vindt ze zelf. Tja echt Vanna.  Voor de rest speel ik ook regelmatig met haar, vanochtend bracht ze zelfs haar propje terug. Heb bij Zooplus ook maar even een nieuwe bal voor haar spelletje gekocht, eentje die knippert als hij beweegt. De boys hadden zo'n balletje en die vonden ze ontzettend gaaf, eens kijken wat Dunja ervan vindt. 

Dit weekend mag ze eventueel bij goed weer in onze afgezette tuin, weer wat nieuws en spannends. Yaantje en Puk willen heel graag even een frisse neus halen dus bij goed weer gaat even de deur naar buiten open. Wel natuurlijk goed opletten met die kleine, we hebben een vijver en dat kent ze niet.