Het zonnetje schijnt en het lijkt alsof het voorjaar eraan komt. Gisteren was Martien vroeger thuis en de aby's hadden geluk, voor het eerst na Yana's kleintjes weer even een frisse neus buiten halen. Ondertussen heeft Martien het schrikdraad even nagelopen of alles nog in orde was. We hebben nl het stroom er nooit opstaan als de katten binnen zitten, dat is toch zonde van de electriciteit.
Vanna vond het als enigste een beetje frisjes buiten maar de andere hebben toch genoten van hun kwartiertje in de frisse lucht. Toen ik thuiskwam, was alles alweer binnen en stond druk om me heen te draaien want ze hadden nog geen eten gehad. Nou ja dat speelde ze want natuurlijk hadden ze van Martien allang eten gehad maar ja ze vinden natuurlijk altijd dat dat te weinig was.
Ik merk de afgelopen dagen dat al de aby's aan het bijkomen zijn van de verhuizing van de pukken. Het is natuurlijk ook voor hun een hele belevenis van die kleine ettertjes in huis. Ze rennen, spelen, en bespringen alles wat beweegt. De rust is dan ook helemaal wedergekeerd en iedereen is weer de dikste vriendjes. Vièra kan eindelijk weer alleen met het lampje spelen, Luigi was nl. ook helemaal weg van het lampje en speelde zo fanatiek dat zelfs Vièra die daar heel fanatiek op is, de kans niet kreeg om te spelen.
woensdag 9 februari 2011
maandag 7 februari 2011
Verhuizen
Dit weekend was het dan eindelijk zover. De kleintjes gingen verhuizen naar hun ieuwe personeel. Zaterdag was als eerste Luna aan de beurt. We hadden als eerste voor Luna gekozen omdat ze het oogappeltje van haar moeder is en mams dan niet ineens alle kleintjes kwijtwas. Kon ze nog lekker lopen klieren met die zelfstandige broertjes.
Luna heeft ons in de auto heerlijk voorzien van een lief mauwtje tot ze op een gegeven moment toch wat schor werd. Tja we moesten helemaal naar Sittard met de kleine meid dus kan me voorstellen dat je dan op een gegeven moment ophoudt. Bij haar nieuwe huisje aangekomen, deed ze het ontzettend goed. Begon al direct de kamer te verkennen. Kwam natuurlijk nog wel telkens even bij ons kijken maar het meegenomen speelmuisje was ook wel erg leuk.
De volgende dag waren de twee kerels aan de beurt. Die hadden geluk, ze wonen bijna op een steenworp afstand. Was wel even zoeken want de weg was afgesloten dus we moesten helemaal omrijden maar uiteindelijk zijn we ook aangekomen op het nieuwe adres van de kerels. Ook deze mannen waren niet echt bang en al snel aan het spelen. Toen we weggingen, waren ze van moeheid in slaap gevallen.
Op dit moment is het bij ons in huis een complete rust, geen gekke kleine doerakken die de boel onveilig maken, nee alleen maar Vanna die gezellig naast me zit, blij dat dat kan zonder van die kleine dingen die je pesten. Yana is nog wel een beetje onrustig maar ik moet zeggen dat het aardig goed gaat. Tja Vièra zal weer moeten wennen want de laatste week was het toch wel erg tof om met je kleine broertjes en zusje door het huis te rennen.
Wat betreft de kleintjes, we krijgen alleen maar berichten dat ze hun nieuwe personeel totaal om de vinger hebben gewonden en dat ze het harstikke goed doen. Natuurlijk hadden wij niet anders verwacht maar ja je weet maar nooit....
Luna heeft ons in de auto heerlijk voorzien van een lief mauwtje tot ze op een gegeven moment toch wat schor werd. Tja we moesten helemaal naar Sittard met de kleine meid dus kan me voorstellen dat je dan op een gegeven moment ophoudt. Bij haar nieuwe huisje aangekomen, deed ze het ontzettend goed. Begon al direct de kamer te verkennen. Kwam natuurlijk nog wel telkens even bij ons kijken maar het meegenomen speelmuisje was ook wel erg leuk.
De volgende dag waren de twee kerels aan de beurt. Die hadden geluk, ze wonen bijna op een steenworp afstand. Was wel even zoeken want de weg was afgesloten dus we moesten helemaal omrijden maar uiteindelijk zijn we ook aangekomen op het nieuwe adres van de kerels. Ook deze mannen waren niet echt bang en al snel aan het spelen. Toen we weggingen, waren ze van moeheid in slaap gevallen.
Op dit moment is het bij ons in huis een complete rust, geen gekke kleine doerakken die de boel onveilig maken, nee alleen maar Vanna die gezellig naast me zit, blij dat dat kan zonder van die kleine dingen die je pesten. Yana is nog wel een beetje onrustig maar ik moet zeggen dat het aardig goed gaat. Tja Vièra zal weer moeten wennen want de laatste week was het toch wel erg tof om met je kleine broertjes en zusje door het huis te rennen.
Wat betreft de kleintjes, we krijgen alleen maar berichten dat ze hun nieuwe personeel totaal om de vinger hebben gewonden en dat ze het harstikke goed doen. Natuurlijk hadden wij niet anders verwacht maar ja je weet maar nooit....
Abonneren op:
Posts (Atom)