Afgelopen herfst zagen we bij het vallen van de blaadjes van de boom dat er in een van onze kleine boompjes in de tuin een vogel zijn nestje had. Ik vond dat heel dapper van de desbetreffende vogel vooral daar onze aby's met regelmaat in de tuin rondlopen.  Gisteravond zag ik tot mijn verbazing weer een vogel het boompje in duiken. Denk dat er dus wederom een vogel het een perfecte plaats vind om zijn kleintjes groot te brengen. Natuurlijk is het ook een perfecte ruimte want overdag als wij werken, mag het vee niet buiten spelen en omdat de tuin omheint is, kunnen vreemde katten de tuin niet in. Er bestaat dus geen betere plek voor die kleine vogeltjes.

Dan ook nog even onze Verdi die bij mijn ouders woont. Wat een ventje is dat toch. Hij is het nestgenootje van Puk en net zo'n aap als Puk. Gisteravond was hij onstnapt dus mijn moeder druk aan het zoeken. Helaas wat de man nergens te vinden. Uiteindelijk is ze naar bed gegaan met de wekker op 5 uur. Slapen doe je alleen niet want je bent toch bang dat je je ventje kwijt bent. Na anderhalf uur klonk er echter een mauw bij de voordeur dus ze is snel naar beneden getogen. Was het verloren kind weer thuisgekomen. Dolgelukkig dat hij weer terug was en ik moet zeggen wat een topventje, hij weet dus zijn huis al te vinden. Nu gaat hij in training om tekomen bij bepaalde geluiden zodat je tenminste met een gerust hart kunt slapen...

Het was vandaag weer een hele warme dag en onze aby's hebben besloten om lekker te gaan haren. Daarom was het weer tijd voor een goede borstelbeurt. Yana mocht als eerste wat Vanna niet echt leuk vond. Die is nl. zo ontzettend dol op het borstelen dat ze altijd als haantje de voorste vooraan staat, vol ongeduld als ze de borstel te voorschijn ziet komen. Maar ja ze had pech vandaag, eerst ons Yaantje. Die lag op een gegeven moment heerlijk op de grond te rollen en ik maar weer druk haar schoon borstelen. Er kwam niet echt veel haar vanaf. Daarna was Vanna aan de beurt, die hoef ik niet eens te roepen, die liep al de hele tijd Yana weg te duwen want zij moest toch echt hoognodig geborsteld worden. Hier kwam zo ontzettend veel haar vanaf, denk dat we volgend jaar weer een truitje van abyhaar kunnen maken. Daarna was onze Eem aan de beurt, mm mijnheer rook al onraad want ik kwam eraan lopen en hij probeerde al te vluchten. Eem houdt nl totaal niet van borstelen. Hij vind het echt verschrikkelijk maar jammer genoeg voor hem, kwam hij er niet onderuit. Puk heb ik dit keer met rust gelaten, sinds vanmiddag mag ze haar rompertje uit omdat alles er heel rustig uitziet na de prik van de dierenarts dus wil haar niet nog eens gaan pesten met borstelen. Morgenochtend even kijken hoe alles eruit ziet, als het nog steeds rustig is dan hoef ik geen tabletten te gaan halen bij de dierenarts. Zou zowiezo even laten weten hoe het ging. Overleg ik wel even wat wijsheid is.

Ook de ziekenboeg bij mijn moeder gaat beter. Zaterdag was nog een mindere dag en ik heb haar even een dwangvoeding gegeven want ze moet toch wel wat te eten binnen krijgen. Vandaag zijn dan eindelijk de medicijnen gaan werken, ze heeft vanmorgen zelf wat rundertartaar gegeten. De andere (Dole en Verdi) hebben niets gekregen, de heren hadden nl. het keukenkastje wederom geopend en zichzelf van eten voorzien. Tja dan moet je maar het kinderslot op het kastje doen nietwaar? Die zit er niets voor niets op daar Verdi een gave heeft om kasten te openen.