Het zijn spannende dagen geweest deze week en nog steeds. Dole is nog steeds heel erg ziek en nog niet opgeknapt. Het ging afgelopen weekend beter met hem maar toch uiteindelijk zette het herstel niet door. Hierop zijn we gisteren wederom naar de dierenarts met hem geweest om opnieuw een echo te laten maken. De dierenarts was heel duidelijk, er zat niets anders op om de knul open te gaan maken en dan maar te kijken wat er te zien was. We moesten wel rekening houden met een slecht scenario want je weet nooit wat je aantreft daar een echo niet altijd laat zien dat er kanker zit. Vol verdriet hebben we de knul achtergelaten in de professionele handen van onze dierenarts, pff wat viel dat zwaar. Want de kans bestond dat als het heel slecht eruitzak, ze hem niet meer bij kennis zouden laten komen.
Gelukkig kwam het verlossende woord, de kijkoperatie was goed gelukt, alles zag er goed uit behalve de aalvleesklier die duidelijk geïrriteerd/ontstoken was. Hier is een biop van genomen om op te laten sturen en ook allerlei bloed is weggestuurd voor onderzoek. De uitslag volgt over een week.
De knul is nu weer lekker thuis, bij aan het komen van alles. Want bijkomen moet hij zeker, hij is echt heel ziek en dat merk je heel goed. Hij krijgt momenteel iedere morgen pijnstiller en 's avonds via prikvorm antibraak c.q. antimisselijkheid om er voor te zorgen dat hij gaat eten. Mocht dit niet lukken dan moet hij zaterdag terug en wordt hij opgenomen om aan de zondevoeding te gaan.
Gelukkig had de jongen gisteravond al trek, en heeft hij zijn puddinglepeltje met eten opgegeten. Ook vandaag heeft hij al wat gegeten. Dat ziet er goed uit maar we zijn er nog zeker niet. Het is opletten met hem dat hij blijft eten en geen terugval krijgt. We houden hem dan ook angstvallig in de gaten want we willen nog lang niet van onze knul af. Het is een toppertje en een ontzettende schat die het verdient om voor te vechten en dat doen we zeker!
