Paniek

Gisteren stond ik na werk rustig in de winkel de boodschappen te doen want dat was er nog niet van gekomen na de vakantie. Martien belde om te zeggen dat hij Yaantje kwijt was. Die morgen had ik het hek opengedaan voor de glazenwassers die die dag zouden komen. De glazenwassers hadden de deur niet dicht gedaan en Martien had niet gecontroleerd bij het buiten laten van de dames of het hek wel dicht zat. Tot hij ineens bedacht van shit het hek en tja toen was er een van de vier al gevlogen. 

Druk roepen en rammelen met brokjes door het poortje achter ons huis toen hij ineens Yaantje druk heen en weer zag rennen. Beetje in paniek want hek zat dicht. Tja natuurlijk de rest zat nog in de tuin. Uiteindelijk had ze het door en kon Martien haar pakken en meenemen.

Ik stond ondertussen gestrest bij de kassa, ik heb mijn boodschappen doen direct afgebroken om naar huis te komen en mee te gaan helpen Yaan te zoeken. Ze reageert namelijk feilloos op mijn stem. De telefoon ging nogmaals en weer Martien, hij had Yaan. Pfff wat was ik blij. 

Thuis gekomen, zag ik dat ze  nog wel van slag was. Zat beetje rustig in de keuken op de aanrecht. Even wat extra knuffels gegevens en toen begon ze weer wat te ontspannen. Tja ons Yaantje is niet zo'n dapper ding hoor, alleen als er een deur openstaat, is ze echt een aby en dan moet je toch gaan kijken.

En Martien? Die vergeet nooit meer om de deur te checken.

Van alles en nog wat

De afgelopen weken is het erg rustig geweest op onze blog. Natuurlijk was het vakantieperiode en zijn wij twee keer een weekje weggeweest de zorg van onze dames aan de oppas overgedragen.

De dames hebben het niet slecht want ze krijgen oppas in huis die ze goed kent en van alles op de hoogte is. Tevens woont mijn zus om de hoek die in geval van nood altijd bij kan springen. Maar dat alles was niet nodig, het hele spul heeft zich super gedragen.

Tussen de vakanties door was ik zelf erg druk met het afwikkelen van mijn vrijwilligerswerk voor SAN, de rasvereniging voor Somali en Abessijn waar ik 13 jaar als penningmeester heb gefungeerd. Vanwege mijn nieuwe baan, de ziekte van mijn moeder en ook het e.e.a. aan mindere gebeurtenissen binnen de vereniging hebben mij doen besluiten om te stoppen.

Natuurlijk stopt mijn liefde voor de abessijn niet, die zal altijd blijven en natuurlijk blijven wij ook van tijd tot tijd een nestje fokken. Onze toekomstdroom is nu twee kittens aan te houden zodat die samen kunnen opgroeien. Martien zijn kerel en ik een meid. Maar dat is zoals ik al zei toekomst, eerst nu lekker genieten van onze 4 meiden.

Dat gaat steeds beter alhoewel we Puk nog steeds in de gaten moeten houden. Het is ook een secreet soms want ze weet donders goed dat ze Vanna niet mag pesten maar ja toch proberen. Als je haar dan wegstuurt als een klein kind, dan gaat het goed. Doe je dat niet of waarschuw je haar niet, dan pakt ze haar kans. Lees dat Martien soms te lief is of het niet door heeft.

Maar voor de rest mogen we niet klagen. Doet is een aap, rent, springt, doet gek etc. etc. Je blijft je verbazen met haar. Yaantje is ook helemaal in haar hummetje, al met al heerlijk genieten van de meiden!