Gisteren stond ik na werk rustig in de winkel de boodschappen te doen want dat was er nog niet van gekomen na de vakantie. Martien belde om te zeggen dat hij Yaantje kwijt was. Die morgen had ik het hek opengedaan voor de glazenwassers die die dag zouden komen. De glazenwassers hadden de deur niet dicht gedaan en Martien had niet gecontroleerd bij het buiten laten van de dames of het hek wel dicht zat. Tot hij ineens bedacht van shit het hek en tja toen was er een van de vier al gevlogen.
Druk roepen en rammelen met brokjes door het poortje achter ons huis toen hij ineens Yaantje druk heen en weer zag rennen. Beetje in paniek want hek zat dicht. Tja natuurlijk de rest zat nog in de tuin. Uiteindelijk had ze het door en kon Martien haar pakken en meenemen.
Ik stond ondertussen gestrest bij de kassa, ik heb mijn boodschappen doen direct afgebroken om naar huis te komen en mee te gaan helpen Yaan te zoeken. Ze reageert namelijk feilloos op mijn stem. De telefoon ging nogmaals en weer Martien, hij had Yaan. Pfff wat was ik blij.
Thuis gekomen, zag ik dat ze nog wel van slag was. Zat beetje rustig in de keuken op de aanrecht. Even wat extra knuffels gegevens en toen begon ze weer wat te ontspannen. Tja ons Yaantje is niet zo'n dapper ding hoor, alleen als er een deur openstaat, is ze echt een aby en dan moet je toch gaan kijken.
En Martien? Die vergeet nooit meer om de deur te checken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten