Vandaag komen eindelijk de voedingssupplementen voor Eem binnen. Vanavond ga ik dan ook direct beginnen, hoe eerder hoe beter. Benieuwd of hij ze wil eten, meestal is hij niet zo lastig maar soms kan hij ook dwars zijn. De antibiotica neemt hij niet meer zomaar met een beetje blik, we moeten deze dus gewoon toedienen onder dwang. Martien houdt 'm vast en ik snel tablet in zijn bek doen. Moet zeggen dat deze methode goed werkt maar die ander is makkelijker. Gelukkig hebben wij mochten we een avondje weg zijn, mijn zus nog die als backup geldt en ook goed is in het geven van medicijnen. Een geruststellende gedachte. Ga wel even tussen de middag Eem's favoriete merk voer bij de dierenarts halen. Kijken of hij het dan wel wil hebben je weet nooit.
Voor de rest gaat eigenlijk alles gewoon lekker zijn gangetje. Puk begint al dikker te worden en struint het hele huis af om eten te vinden. Restjes? Nee die zijn nergens te vinden met Puk. Gisteravond was ze wel weer even aan het kwallen. Vanna was namelijk langs Martien de slaapkamer in gerend, ze mocht even blijven totdat we gingen slapen. Tja en dan zijn de andere dames natuurlijk jaloers en was het ff ruzie nadat we Vanna weer uit de slaapkamer hadden gezet. Ach Puk en Yana maar 's nachts in de huiskamer en Eem & Vanna samen in de rest van het huis. Kunnen ze weer ff tot rust komen, wij lekker slapen en de volgende ochtend alles weer koek en ei. Het zijn soms net kinderen die je in huis hebt. :-)
O ja en we vergeten bijna dat gisteren ons Yaantje jarig was, alweer 11 jaartjes jong! Eem had daar niets mee want toen Yana bij mij op schoot wilde komen liggen, vond Eem dat niet goed en met een hap in haar rug moest ze het veld ruimen. Zielig Yaantje, maar even lekker bij me genomen om te knuffelen.
