Sinds gisteren hebben we voor de kleintjes een stukje afgezet voor de werpkist. Kleine Dunja vond het er tijd voor. Ik had Puk eten gegeven, de baby's gewogen en was uit de huiskamer gelopen naar de andere aby's. Even kijken of ze daar allemaal al klaar waren met eten en om de kattenbak te scheppen. Bij terugkomst in de huiskamer zag ik ineens Dunja voor de werpkist op de dekentjes zitten. Deze heb ik hier altijd liggen als extra isolatie en mocht een kleine baby besluiten om uit de werpkist te gaan dat ze niet op de koude vloer terecht komen.
Mmm dan is het wel even improviseren hoor , even snel het e.e.a. gepakt om een klein stukje af te zetten zodat de baby's zelfstandig de werpkist in en uit kunnen lopen in het omheinde stukje. Mijn moeder daarna even een berichtje gestuurd of ze even tussentijds kon gaan kijken of alles oké was. Is nooit tegen dovemansoren gezegd, want niets is schattiger om naar die kleintjes te gaan kijken.
Alles helemaal oké, Puk ook helemaal blij met de extra ruimte voor haar baby's. Ja ja Puk en ik zijn op elkaar ingespeeld. Weet precies wat madam prettig vind en wil voor haar baby's en tja dat doen wij dan ook qua ruimte. Bij thuiskomst lag Puk gezellig met de baby's in het voorste deel dus buiten de werpkist. Vanmorgen lag alles weer in de kist totdat ik ze gewogen had, toen vond Dunja het weer helemaal leuk om in het voorste stuk te lopen en vooral met haar eigenwijze koppie naar mij te zitten kijken. De mannen waren druk aan het spelen in de werpkist, nou ja spelen. Ze zijn aan het leren spelen lees met de pootjes in het rond meppen, lekker ongecontroleerd. Dit weekend ga ik weer eens foto's maken met mijn gewone camera en wordt het weer eens tijd voor foto's op de weblog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten