donderdag 24 februari 2011

thuiskomen

We zijn alweer bijna een weekje thuis en ik merk vooral aan Yana dat ze zo ontzettend blij is dat wij (voornamelijk ik) weer thuis zijn. De hele week is het mijn schaduw als ik thuis ben. Ze volgt me overal, van de keuken tot de slaapkamer en zelfs naar het toilet. Het is wel heel schattig om te zien dat ze je gemist heeft.

Thuiskomen doe ik tegenwoordig met een heel setje aby's in de vensterbank. Ze weten nl. hoe laat we thuiskomen want altijd zitten ze in de vensterbank vol spanning te wachten. Tja ze vinden dat ze zwaar te kort komen qua eten, vooral Eem dus dan moet je wel goed in de gaten houden of de hand die je voet thuiskomt.

Gisteren was mijn vriend net iets eerder maar ook die auto wordt reeds herkent. Ik weet niet hoe ze het doen maar een fout maken ze nooit. Als we soms een weekendje weg zijn, worden ze gevoerd door mijn zus en ze hebben dan precies door dat zij zorgt voor het eten.

Toen ik nog bij mijn ouders woonde en ik kwam met mijn auto thuis,wisten mijn ouders dat allang. De katten waren al druk aan het rondrennen door de kamer omdat ik er aan kwam en dan was de auto nog niet in de straat.

Het blijft ontzettend fascinerend dat ze toch op een of andere manier weten wanneer je eraan komt. En natuurlijk is het ontzettend leuk om zo'n warm welkom te krijgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten