Wat een weekje was het toch weer. Van de week lagen we rustig te slapen toen we ineens wakker werden van een siréne in de huiskamer. Een van de pukken was helemaal van slag en liep tegen iedereen en alles te grommen en brommen. Hoge rug en dikke staart. Het was onze rooie rakker Balou die blijkbaar flink van iets geschrokken was. Bloom was hierop weer van Balou geschrokken zodat het een groot blaas en gromfeest was geworden. Puk liep maar te gluren van wat is er aan de hand en wilde telkens naar haar kids die dat juist weer niet wilden. Al met al een hele consternatie zo midden in de nacht.

Het heeft toch een dagje geduurd voordat ze allemaal weer helemaal gekalmeerd waren en weer lekker met z'n allen door het huis heen zijn gaan crossen. We denken dat het Puk is geweest die ze heeft laten schrikken. Madam is nl. krols en tja als er één iemand vervelend is op zo'n moment dan is dat Puk. Dus ze slaapt nu voor onze rust en die van de kleintjes lekker bij ons op de slaapkamer. Puk vindt dat heerlijk, ligt lekker bij mij op het kussen of onder het dekbed tegen mij aan. Heerlijk aan het spinnen.

 

Het is gewoon tijd dat de baby's uitvliegen, ze zijn tenslotte alweer bijna 15 weken. Vrijdag gaat Britt en zaterdag Bloom dus dan zal het wel weer wat rustiger gaan worden. Balou blijft i.v.m. vakantie nog een weekje langer maar ook dan gaat dit charmante ventje ons verlaten. Gaat alles weer terug naar de modus rust. Het is toch altijd een andere sfeer voor de volwassen aby's als er kittens zijn. Daarom willen we niet te vaak een nestje, we willen ook de andere alle aandacht geven en tja met van die pukken in huis gaat dat niet echt lukken.

 

Vrijdagmiddag hebben we voor Eem een afspraak staan bij de dierenarts. Hij heeft nog steeds ondanks allen dieeten etc. last van zijn huid. Voedselallergie sluiten wij dan ook eigenlijk uit en we willen graag verder onderzoek laten plegen voor het ventje. Hopelijk dat er dan exact uitkomt wat hij heeft en de jeuk voorbij is.