maandag 8 november 2010

Gewapende vrede

Het weekend zit er weer op en het was weer een heel druk kattenweekend. Zaterdag heb ik geholpen met de laatste hand aan de tasjes voor de special van de somali en abessijn die door SAN werd georganiseerd. Zondag was het dan zover en ben ik op de onchristelijke tijd van 6 uur mijn bedje uit gegaan.

Martien had die dag zogezegd de taak om de kleintjes te wegen. Voor hem en de pukken de eerste keer dus heel benieuwd of het allemaal ging lukken. Yana zit er niet echt mee want Martien hoort ook tot het gezin alleen kan me voorstellen als je voor het eerst zo'n hummel in je hand hebt, dat dat heel onwennig is en het zijn soms van die piepkonijnen. Merk dat dit nest meer piept en miept dan het vorige nest van Yaantje. Grappig eigenlijk, zit toch echt verschil in. De kids waren in ieder geval weer harstikke goed gegroeid en hebben aardig meegewerkt met de weegsessie. Luigi is de eerste die de grens van 300 gram heeft bereikt, Luna en Levi doen hun best om hem in te halen maar tot nu toe lukt dat niet bij die grote Luigi.



Dan nog meer goed nieuws, Puk en Vanna gaan weer redelijk door één deur zogezegd. We laten ze nu altijd bij elkaar als wij thuis zijn om in geval van nood in te grijpen. 's Nachts slaapt Puk nog gezellig bij ons want dat is toch wat makkelijker nietwaar? Maar het gaat dus steeds beter. Nou heeft Puk op dit moment wel andere bezigheden want madammeke is krols. Moet je wel oppassen want ze knuffelt alles tot in den treure. Schoenen en kussens zijn niet veilig voor haar. Ook staat ze overal in de huiskamer te wachten op een kater, Eem voelt zich nog niet geroepen om zich als kater op te werpen, hij ligt op dit moment heerlijk in zijn mandje te slapen. Hiervoor wijkt niets, dit is een erg belangrijke bezigheid van hem naast het lief doen om zo een snoepje of wat te eten te bietsen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten