Met pijn in ons hart hebben we afgelopen donderdag afscheid moeten nemen van Eem. Binnen één dag ging hij hard achteruit en zagen we aan hem dat het genoeg was. Hij wilde niet meer en daarom hebben wij het o zo zware besluit moeten nemen want dat was de afspraak die we hadden, geen onnodig lijden voor onze kanjer. Met tranen in mijn ogen schrijf ik dit bericht want we missen ons ventje zo ontzettend. Het enige wat we nu nog kunnen, is terugkijken op de 3 mooie intense maanden die wij na de diagnose met hem hebben gehad maar het maakt het gemis niet makkelijker alleen maar erger en groter.
Eem, je bent nu terug bij je zusje Ezra en je grote maatje Chandor. Wij zullen goed passen op je vriendinnetje Vanna want ze zal je missen. Voor altijd in ons hart XXXXXXXXXXXXXXXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten