Gisteravond was het dan zover, April en Aisja zijn naar hun nieuwe huisje vertrokken. Natuurlijk hebben Martien en ik ze weggebracht. Vind het zelf heel prettig om er toch bij te zijn als ze hun nieuwe huisje gaan verkennen. Het ging allemaal harstikke goed en de meiden lagen toen wij weggingen lekker te slapen. Moe van alle indrukken die ze opgedaan hadden, de autoreis etc.

Het was wel weer moeilijk want oei wat hecht je je toch aan die pukken. Vooral die rooie rakkers waren erg goed in het bespelen door heeeeeel lief te doen. April ging altijd tappend staan, blij met staartje omhoog, zo'n lief en aanhankelijk ding. Ze heeft mijn hart direct gestolen met dit lieve gedrag. Ook de hele week waren ze in de buurt te vinden van mij. Ook Aisja begon steeds meer te knuffelen en aanhankelijker te worden.

Nu lopen alleen Aiko en Ami nog rond, merk aan hun dat ze nog een beetje moeten wennen zonder hun zusjes. Ook Puk moet wennen, vanmorgen zei Martien tegen me dat ze toch echt aan het tellen was en er twee ontbraken. Gelukkig pakt ze het nu goed op en ik geef haar telkens even een extra knuffel.  Zondag
verlaten dan de andere twee het huis en is de rust voor de rest weer wedergekeerd.

Voor ons even slikken en bijkomen maar we weten dat ze gouden mandjes hebben waar ze de rest van hun leven kunnen slijten en mensen net zo blij kunnen maken als wij met hun hier waren. Dat is het mooie van fokken.